-
1 wieść\ się
wie|ść sięнесов. безл. 1. везти, счастливиться;nic mu się nie \wieść\ siędzie, w niczym mu się nie \wieść\ siędzie ему ни в чём не везёт (нет ни в чём удачи);
2. житься;jak ci się \wieść\ siędzie? как поживаешь?, как твой дела?+1. darzyć się, szczęścić się
-
2 wieść się
несов. безл.1) везти́, счастли́витьсяnic mu się nie wiedzie, w niczym mu się nie wiedzie — ему́ ни в чём не везёт (нет ни в чём уда́чи)
2) жи́тьсяjak ci się wiedzie? — как пожива́ешь?, как твои́ дела́?
Syn: -
3 wieść się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wieść się
-
4 wieść
I - ci; -ci; gen pl; -ci; fksiążk newsII 1. (-odę, -edziesz); imp - edź; pt -ódł, -odła, -edli; vt1) ( życie) to lead; ( spór) to have; (o przywódcy, przewodniku: kierować) perf; po- to lead perf za-2) to lead2. vi(książk) (o drodze itp.) to leadwieść prym — to make the running (przen)
* * *I.wieść1f.news; Adam zniknął bez wieści Adam has disappeared without (a) trace; wieść niesie, że... rumor has it that...; wieści ze świata world news.II.wieść2ipf.1. (= prowadzić) lead; ( spór) have.2. (= przewodzić) lead; nie wódź mnie na pokuszenie lead me not into temptation; wieść prym make the running.3. ( o drodze) lead.4. (= przeciągnąć czymś po jakiejś powierzchni) run; wieść za kimś oczyma follow sb with one's eyes.ipf.(= powodzić się) do; fare; dobrze/źle mu się wiedzie he's doing well/badly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wieść
-
5 wieść wi·eść
-
6 wieść
wieść [vjɛɕʨ̑], f1.Nachricht fprzepaść [ lub zniknąć] bez wieści verschollen sein, spurlos verschwinden( prowadzić)wiedziony intuicją von der Intuition geleitetdroga wiedzie przez las der Weg führt durch den Wald\wieść życie das Leben führen\wieść spór einen Streit führen( przewodzić) leiten( przeciągać)wodzić palcem po mapie mit dem Finger über die Landkarte fahrenwodzić za kimś spojrzeniem den Blick über jdn schweifen lassenjak ci się wiedzie? wie geht es dir? -
7 wieść*
wieść* (wiodę, wiedzie) lit v/t spory, wojnę führen; v/i droga, drzwi, schody führen;wieść spokojne życie ein ruhiges Leben führen;wiedzie nam się dobrze es geht uns gut;nie wiodło mu się w interesach die Geschäfte liefen nicht gut -
8 szczęścić\ się
szczęśc|ić sięнесов. безл. u 3 л. ед. везти, удаваться, счастливиться przest:, nie \szczęścić\ sięi mu się w życiu ему не везёт в жизни; we wszystkim mu się \szczęścić\ sięi ему во всём удача
+ udawać się, wieść się, powodzić się -
9 szczęścić się
несов. безл. и 3 л. едвезти́, удава́ться, счастли́виться przest.nie szczęści mu się w życiu — ему́ не везёт в жи́зни
we wszystkim mu się szczęści — ему́ во всём уда́ча
Syn: -
10 powodzić\ się
powodz|ić sięнесов. безл.:, dobrze mu się \powodzić\ sięi ему хорошо живётся, он преуспевает; w ostatnich czasach nie \powodzić\ sięi mu się в последнее время ему не везёт (его дела идут плохо); jak ci się \powodzić\ sięi? как (ты) поживаешь?, как твой дела?
+ wieść się -
11 udawać\ się
uda|wać sięнесов. 1. удаваться;wszystko mu się \udawać\ sięje ему всё удаётся, ему во всём удача;
2. отправляться, направляться;3. do kogo-czego обращаться к кому, куда; ср. udać się+1. wieść się 2. podążać 3. zwracać się
-
12 powodzić się
-
13 udawać się
несов.1) удава́тьсяwszystko mu się udaje — ему́ всё удаётся, ему́ во всём уда́ча
2) отправля́ться, направля́тьсяSyn: -
14 darzyć się
-
15 darzyć\ się
несов. уст. тк. 3 л. удаваться; везти nieos. pot.+szczęścić się, wieść się, udawać się
-
16 darzić sie
1) szczęścić się2) udawać się3) wieść się -
17 rozwodzić się
impf ⇒ rozwieść się* * ** * *ipf.1. (= mówić l. pisać szczegółowo) talk l. write at length, dwell, descant, expatiate (nad l. o czymś (up)on sth); linger ( nad czymś over l. on sth); rozwodzić się nad czymś labor the point, Br. labour the point; rozwodzić się nad swoim ulubionym tematem be on one's hobbyhorse.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwodzić się
-
18 rozwodzić się roz·wodzić się
-wodzę, -wodzisz; impf - wódź; pf - wieśćvrrozwodzić się z mężem/żoną — to divorce one's husband/wife
Nowy słownik polsko-angielski > rozwodzić się roz·wodzić się
-
19 rozchodzić się
rozchodzić się (-ę) < rozejść się> (rozejdę) auseinander gehen, sich zerstreuen; małżeństwo sich scheiden lassen; drogi sich gabeln, sich verzweigen; zapach, wieść sich verbreiten; ciepło sich ausbreiten; dźwięk ertönen; materiał auseinander gehen; towar verkauft werden, Absatz finden; pieniądze ausgehen -
20 wi|eść2
impf (wiodę, wiedziesz, wiódł, wiodła, wiedli) książk. Ⅰ vt 1. (prowadzić) to lead 2. (przewodzić) to lead- wieść oddział do ataku to lead the detachment in(to) the attack3. (stanowić dojście) [ścieżka, ulica] to lead- ta droga wiedzie do miasta the road leads into town4. (przeciągać) to slide, to move- wiódł smyczkiem po strunach he slid the bow over the strings5. (powodować) to drive, to guide- wiedziony ciekawością zajrzał przez okienko driven by curiosity he looked through the window6. (prowadzić) to lead- wiódł z nią długie rozmowy he had long talks with herⅡ wieść się v imp. wiedzie mu się całkiem nieźle he’s quite well off- jak ci się wiedzie? how are you doing?- nie wiodło jej się w miłości she was unlucky in loveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wi|eść2
См. также в других словарях:
wieść się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Vc, wiedzie się, wiodło się {{/stl 8}}{{stl 7}} szczęścić się, powodzić się, darzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiepsko jej się wiedzie ostatnio. W interesach mu się nie wiodło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wieść — I ż V, DCMs. wieśćści; lm MD. wieśćści książk. «wiadomość, często nie sprawdzona na temat faktu lub wypadku; pogłoska, fama» Alarmująca, nagła, pomyślna, smutna, tragiczna, dobra, zła wieść. Odebrać, otrzymać wieści od kogoś. Brak o kimś, o czymś … Słownik języka polskiego
wieść — I. Głucha wieść zob. głuchy 1. Hiobowa wieść zob. hiobowy. Wieść głosi, niesie zob. głosić. Wieść gruchnęła zob. gruchnąć. Wieść o kimś, o czymś zaginęła zob. zaginąć. II. Wieść, wodzić prym, rej «górować, celować w czymś, mieć … Słownik frazeologiczny
powodzić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk VIIb, powodzić siędzi się {{/stl 8}}{{stl 7}} komuś układa się w życiu, pracy; czyjeś sprawy, działania dają dobry skutek, przynoszą korzyści (zwłaszcza materialne); wieść się, udawać się, iść, darzyć się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozchodzić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, rozchodzić siędzę się, rozchodzić siędzi się, rozchodzić sięchodź się {{/stl 8}}– rozejść się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, rozchodzić sięjdę się, rozchodzić sięjdzie się, rozchodzić sięzejdź się, rozchodzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachmurzać się – zachmurzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokrywać, zasnuwać się chmurami; stawać się zachmurzonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebo się zachmurza, zaraz zacznie padać. Zachmurzyło się, zanosi się na deszcz. Jutro może się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozchmurzać się – rozchmurzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbywać się chmur; rozpogadzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebo się rozchmurzyło. Powoli się rozchmurza. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpogadzać się – rozpogodzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o pogodzie: przechodzić od złej do dobrej pogody, przestawać padać, odsłaniać słońce; rozchmurzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebo się rozpogadzało. Jutro się rozpogodzi. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włóczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodzić, jeździć bez celu, wałęsać się; wieść życie włóczęgi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezdomni włóczący się po mieście. Chuligani włóczą się po ulicach. Smarkacze włóczą się po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasmucać się – zasmucić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się smutnym, przygnębionym; pogrążać się w smutku, martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasmucać się z błahego powodu. Zasmucić się na wieść o śmierci kogoś bliskiego. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozhisteryzować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, rozhisteryzować sięzuję się, rozhisteryzować sięzuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} popaść w histerię : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozhisteryzowała się na wieść o katastrofie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień